Meleğimi Öldürmüş Şey-Tan

Kim var ki;

Şu koca dünya da senden başka sana yakın olan? Ben yalnızım tek ben yalnızca ve sadece ben… İnsan hep kazık yemektense bir başına kalmayı seçiyor. Herkeste bir sahtelik ne bu çaka, çalım anlamıyorum. Ya o maskelere ne demeli? Yüzümüze yapışmış cemalimizi unutmuşuz. Sen hatırlıyor musun öz kendini ben doğmadan unutmuşum.

Aynaya baktın mı (hiç)? Tanıdık geldi mi sana sen? Bense; her baktığımda irkiliyorum! Hafifte tırsıyorum açıkçası, kendimden değil! Ben sandığım benden. Diyorum ki; bu ben olamam yok yoook kesinlikle ben değilimdir. Ama benim işte, her ne kadar inkâr etsem de. O çatık kaşlı katil benim. Ben tertemiz duygularımın, doğmamış iyiliklerimin, işlenmemiş sevaplarımın, özümün katiliyim. Meleğimi öldürmüş şey-tan.

Gözler kalbin aynası ise, nerde benim kalbim? Gözlerimde hırs, intikam, görüyorum. Kalbimi hırsız mı çalmış?… Ya da… Kalbim mi hırsız olmuş?. Dedim ya meleğimi öldürmüş şey-tan.

Gamze Coşkun