İğne yapma pratik simulasyonu – iş fikirleri
İğne yapma pratik simulasyonu
İş fikri: İnsan derisini taklit etmek için farklı yoğunluklarda birkaç malzeme kullanılarak tıbbi bir eğitim cihazı oluşturuldu. Yabbijab IV tıp öğrencilerine gerçekmiş gibi iğne yapma hissi verir.
Girişimci: Jag Heer ve Arjun Goyal, Avustralya
Finansal Ödül: 300,000 Dolardan Fazla
İş fikri hikâyesi: Sadece hastalar iğnelerden korkmaz, tıp öğrencileri de korkar! Hastaya bu süreçte zarar vermeden iğne yapabilme yeteneği birçok kişinin büyük kaygı ve titreyen ellerle yaklaştığı bir zorluktur. Yüksek yetenekli pratisyen hekimler bile kan almak için damar ararken ya da ilaç verirken veya aşı yaparken zorluk yaşıyorlar. Bu yüzden pratikle her şey mükemmel olacaktır.
Ancak, Jag Heer ve Arjun Goyal tıp öğrencisi oldukları zamanlarda yeteneklerini geliştirmek için yeteri kadar imkân verilmediğini fark etmişler ve bunun öncelikle iğne yapmak için yeterli simülasyon yastıklarının olmamasından kaynaklandığını keşfetmişler. Bu yastıklar çok pahalıydı, 20 tane öğrenci tarafından paylaşılıyordu ve sınıfın dışına çıkarılmasına izin verilmiyordu. Bu yüzden çoğu zaman dışarıda pratik yapıyorlardı ama tek pratik yapma imkânı portakaldı. Tahmin edebileceğiniz gibi meyveler insan kolunun kötü bir taklidi olabilir ancak.
Yeni Bir Soluk
Bu yüzden Jag Heer ve Arjun Goyal’ın kendilerini geliştirmek isteyen tıp öğrencileri için geliştirdikleri ürün taze kan niteliğindeydi. Bu ürün kolun ön kısmının bir simülasyonuydu ve kauçuk lastik ve köpükle insan derisinin, kaslarının ve yağının taklidini yapmak için üretilmişti. Ve ortasında içinden sahte kan akan bir damarı vardı. Bu ürün deriye iğne yapmaya olabilecek en yakın hissi veriyordu.
YabbiJab IV başka birinin kolunun üzerine koyulabiliyor ve mükemmel bir eğitim senaryosu oluşturuyor. Sonucunda da profesyonellerin iğne yapmalarını kolaylaştırıyor ve bu da hastalar için sürecin daha rahat olmasını sağlıyor.
Eğitim Programı
Goyal ve Heer kayda değer bir hedef kitlelerinin olduğunu biliyorlardı ama bir tıp bölümü öğrencisi olarak bir ürünün piyasaya nasıl sürüleceği hakkında hiçbir fikirleri yoktu. Daha Sonra Genç Avustralya’nın Başarısı (YAA) Biyoteknoloji Girişimcilik Kursu’na başvurdular. Bu 6 aylık kursun amacı öğrencilere konsept sürecinden tamamlanmış ürüne kadar bütün yaratıcılık süreçlerini anlatıyorlar.
Öğrenciler gruplara ayrılıyorlar ve Goyal ve Heer 15 kişilik bir takıma katılıyorlar. Ürünlerini diğer tüm üyelere sundular ve şanslıydılar ki onlar bu üründeki potansiyeli gördüler. Sonraki aşama bir prototip oluşturmaktı ve ekiplerinin içinde model geliştirmede yardımcı bir de doku mühendisi vardı.
Kaynak Fonları
Para kazanmak için YAA programı şirketlerinden hisselerini piyasaya açmalarını istiyor. Bu yüzden de Goyal ve Heer her bir hissesini 2 Dolardan ailelerine ve arkadaşlarına satarak 500 hisseden 1000 Dolar gelir elde ettiler. 2 tane ürün geliştirdiler, biri tıp fakültesinde okuyan öğrenciler için standart bir model ve diğeri de hastaneler ve sağlık kurumları için profesyonel modeldi. Kursun sonunda hem öğrencilerden hem de tıp kurumlarından siparişler aldılar.
YAA program sonunda bütün şirketlerin likite edilmesini gerektiriyordu bu yüzden ikili şirketlerini diğer hisse sahiplerinden satın aldılar. O şirketin adı YabbiPhar’dı ve şu an adını SimMed (Simülasyon Tıbbı) olarak değiştirdi. Şirket doktorlar ve hemşireler tarafından tasarlanan çok hisli eğitim yardımlarına devam ediyor ve bu da öğrencilere istedikleri yerde ve istedikleri zamanda pratik yapma imkanı sağlıyor.
