Anahtarsız Joystickli Kilit-İş fikirleri

Anahtarsız Kilit

İş fikri: Joystickte olduğu gibi küçük birkaç çabuk el hareketiyle kilidi açılabilen ve dönüp bakmaya veya herhangi bir uzunlukta şifreye ihtiyaç duymayan mekanik bir kilitleme sistemi. İş fikri uzun uğraşlar ve sancılı dönemlerden sonra hayata geçirilebilmiş.

Girişimci: Yehonatan Knoll, İsrail

Finansal Ödül: 250.000 Dolar

İş fikri hikâyesi: Motivasyon
Knoll ailesinin Kanada’da geçirdiği 2 yıllık zamanda mucit Yehonatan Knoll sadece 12 yaşındaydı. Yehonatan okuldaki dolap kilitlerinin bir günde yaklaşık yirmi kere açıldığını ve bu sürecin hem çok yavaş hemde çok sıkıntılı olduğunu, daha hızlı ve kolay olması gerektiğini fark etti. Onu en çok rahatsız eden şey ders aralarında oyun alanına koşarken oluyordu: “Defterleri koymaya ve spor ayakkabılarını giymeye dolaplara gidip kilidi açmakla vakit kaybedenler oyun alanına zamanında yetişemiyordu.” Yehonatan küçük yaşlardan beri kilitlere ilgi duyuyordu ve ihtiyaçlar ile hobisi bir araya gelerek ilk adımı attı.

Yıllar sonra Yehonatan İsrail’de liseden mezun olup fizik bölümünde okumak için üniversiteye gitti ve kibbutzda büyük bir endüstriyel fabrikada yarı zamanlı olarak çalışarak kendi araştırmalarını finanse etti. Orada bakım bölümünde çalıştı ve yine kilitlerin yavaş ve kullanışsız oluşu sorunuyla karşılaştı. Burada da malzemeleri korumak için hergün defalarca kilitler açılıyordu ve kapanıyordu. Bu işi yapmak için koruyucu eldivenleri çıkartmak, cebinden kilidin anahtarını almak, kilidi açmak, kilidi kapatmak, anahtarları geri cebe koymak ve koruyucu eldivenleri yeniden giymek gerekiyordu.

Her seferinde uzun ve zahmetli bir süreç. Bu yorucu süreç çalışanlar için ağır bir yüktü ve birkaç sefer açıp kapattıktan sonra dolaplar açık bırakılıyordu ve bu da malzemelerin kaybolmasına yol açıyordu. Tesadüfen, birkaç yıl daha geçtikten sonra, Yehonatan bu konuda bir şey yapmak gerektiğine karar verdi. Özellikle bu işin getireceği gelirin teorik fizik alanında fikirler geliştirebilmek için ona ekonomik bağımsızlık sağlayacak olması hoşuna gidiyordu. Yehonatan, aynı zamanda bir besteci olan ve özellikle Palram Endüstrisinde polikarbonat sanayisi üzerine üretim yönetimi ve ARGE çalışmalarında geniş deneyimi olan babası Yishai Knoll’dan, devrim niteliğinde, hızlı ve kolay açılabilen bir anahtar üretebilmek için yardım istedi. Zaten bir yıllığına işten ayrılıp müzik bestelerine kendini adamış olan babası Yishai bu süreçte yer alarak geliştirme projesini yönetmeyi kabul etti. Daha sonra Yishai şöyle diyordu: “Hayatımın bir ya da 2 yılını bu işe adamanın bu projeyi hazır ve çalışır duruma getirmek için yeterli olacağını düşünmek tamamen benim acemiliğimdi.”

Finanse Etmek
“Fikir danışmak üzere zengin bir kuzenimize gittik ve hemen orada “yatırım yapacağım” dedi.” Toplamda 10,000 dolar aldıktan sonra Yehonatan’ın kalem kağıt ve çok fazla silgi harcayarak oluşturduğu tasarımdan bir prototip oluşturduk.”İlk model alüminyumdan oluşturulmuştu ve makine süreciyle üretilmişti. Prototip bütün işlevleri yerine getirdi: çok hızlı açılma, göz teması yok, tek elle çalışma ve istediğin uzunlukta bir şifre seçme. Bunun bir endüstriyel prototip olmadığı açıkça ortadaydı ve endüstriyel bir model oluşturmak için daha fazla paraya ihtiyaç olacaktı. Modelin teşhiri bir çok kilit imalatçısının ilgisini çekti ancak hiçbiri bu erken gelişim ve endüstriyel olmayan aşama da bu işi üstlenmek istemedi. Ancak, prototip iş fikri bile tek başına Beta prototip üretiminde başlangıç ve patentleme süreci için gerekli para desteğini getirecek kadar ilginçti.

Kilidi Geliştirme
“Bu kilit mekanizmasının karmaşık olduğuna ve bir mühendislik firmasına başvurup endüstriyel bir formda çalışmaya karar verdik.”Bir yıl sonra Beta prototip hazırdı. Daha iyi kilitliyordu ancak daha endüstriyel değildi ve bu yüzden mekanizmasının yenilenmeye ihtiyacı vardı. O anda Yehonatan doğru mekanizma çözümünü buldu.“Fark ettik ki aldığımız ilk patent gelişim süreçlerini kapsamıyordu ve bizim de yeni bir patente ihtiyacımız vardı. Sonra biraz daha para kazandık.”

Final modeli Kazakistan’dan İsrail’e göç eden bir yay uzmanı, birçok hızlı prototipleme araçları ve mücevher sanayisinin oluşturduğu gelişmiş kalıplar kullanıldı ve oluşturulan 8 modelle iş geliştirme süreci başladı. “Bu aşama çok uzun ve pahalıydı.” diyor Yishai, “ve Yehonatan’a göre projenin varlığını yani ‘düşünme özgürlüğünü finanse etme’ ve Yishai’ye göre ‘müzik besteleme özgürlüğünü finanse etmeyi’ tehlikeye atmıştı.

İş Geliştirme
“Bu süreç de çok uzundu” diyor Yishai, “ama tamamen endüstriyel ürünlerimiz vardı artık. Bu yıllar içinde bir çok Amerikan ve Avrupalı kilit şirketiyle iletişime geçtik ancak en dengeli ve sürekli iletişim daha ilk prototipten beri dünyanın en büyük kilit üreticisi olan şirketle oldu.” Şirket her gelişim sürecinde tamamen endüstriyel bir model talep etti. Son prototip onların istediği gibiydi ve bu yüzden anlaşma üzerine görüşmeler başladı. Knoll ailesinin tüm yaşam döngüsü Yehonatan’ın motivasyonu ve babasının ve yatırımcıların işe olan bağlılığı arasındaydı.

Diğer bir deyişle; “sadece yetecek kadar gelir elde etmek ile maksimum gelir elde etmek arasında.” Yatırımcılar Yehonatan ve Yishai’nin motivasyonunu görebilecek bilgeliğe sahiptiler. Yıllarca Knoll ailesinin birikimini eritmemek için ne bir maaş aldılar ne de ekstra bir bütçe kullandılar çalışırken.

Bu imalatçı şirket ile olan iş ilişkileri “düşünme ve yaratma özgürlüğü” ve iş arasındaki eşsiz bir dengeyi temsil ediyor. “ Şirketle uzun vadede bir işbirliği kurmak için oldukça rahat bir iletişim kanalımız var.”“Bugün, Knollan kilitleri Amerika ve Avrupa pazarına altı aydan kısa bir süredir girmiş durumda ve deli gibi satıyor. Ancak açıkça ortada ki bu daha başlangıç ve biz yeni başlıyoruz. Çünkü Knollan kilitlerinin eşsiz özelliklerini sürekli geliştirerek yeni imkânlar sunuyoruz.” Diyor Yishai.“Görme bozuklukları olan insanların bu ürüne çok fazla ilgi gösterdiğini biliyoruz ve bu ürün sayesinde insanların hiç unutamayacakları aile bilgilerini şifre olarak kullanabileceklerini biliyoruz. Böylece kendileri unutsalar bile aileden birileri hatırlayacaktır.”