Nereye Gidiyoruz?

Alışılmamış Türk Gençlerine…

Türkiyemiz nereye gidiyor bilmiyorum.  Geçen gün Tarih dersinde “Türkiye Nasıl Kazanıldı?” başlığına aldığım cevaplar gözlerimi yaşarttı. Halkımızın Türkiye’yi Türkiye yapmak için uğraşları adeta destan.  Bir annenin “Vatan” uğruna çocuğunu gözden çıkarması ne kadar acı değil mi? Türkiye bağımsız olduğundan mı bu kadar kötüye gidiyor şartlar. Örneğin gençler, çocuklar (yani bizler); o kadar bilinçsiz yetişiyoruz ki akıl alır gibi değil. 15 Yaşında askere giden “Koca Adamlar” ve “Biz” aramızdaki fark dünyadan büyük. Onlar ellerinde kalemlerini bırakıp savaşa gidiyorken biz teknolojinin peşinden sürükleniyoruz.

Evet, sürükleniyoruz. Sadece moda sevdası. “Onun var, benim neden yok. “Saçmalığı. Belki de bundan dolayı sürükleniyoruz. O zamanlar Türk İnsanında hiçbirşey yoktu. Varolan eşyalarınıda Vatan için Mehmetciklere vermişler.

Peki neden bu vahim hale geldik Türkiye olarak. 15 Yaşında kalem tutan eller askerken, şimdiki çocuklar ne peşinde nereye gidiyor? Teknolojinin gelişmesi Türkiyemizi olumsuz mu etkiliyor? Bence öyle.  Benim yaşım on yedi. Ben bile bu dağlar kadar farkı görebiliyorum. Çocuklar artık bahçede, sokakta ve ya parkta değil.

İnternet denen sanal çılgınlıkta oynuyor. Pekala oyunlara, yaptıklarına birşey demiyorum. Ya sosyalleşme aşamasını burda geçirmek isteyen gençler?

“SLM, NBR” mi sizin Türkçe diliniz. Eğer sizin gibiler olsaydı zamanında şimdi konuşacak bir diliniz hatta siz olmayacaktınız. SİZ. Nereye gidiyorsunuz?

Nereye gidiyoruz? Biz ne yapıyoruz? Merak ettiğim konu şu bir savaş çıksa ne yapacağız? Ninelerde, dedelerle, torunlarla, tosunlarla kazandığımız Canım Türkiyemizin altın anahtarını verecek miyiz? Bu kadar kolay mı? Bunları yapalım diye mi o kadar savaştı Atalarımız. Belkide böyle olacağını bilseydi çocuğunu, gözünün nurunu gözden çıkarmazdı o analar. Tek söyleyeceğim şey kaldı geriye.  En azından bu makalemi okuyan Asil Türk kanını tanıyan kendini bilmezlere… Sizin okullarda gülerek okuduğunuz “İstiklal Marşı‘nı” birgün birisi değiştirmeden sahip çıkmaya en azından biraz düşünmeye, biraz daha duyarlı ol. Vatanın, kendin, ailen için… Alışık olduğunuz türden ” kib, bye “…  Alışık olmadığınız şekilde “ALLAH’a Emanet Olun…“.