Kıskançlık, Kendinizle Barışık Olmadığınızda Baş Gösterir

İnsanın kıskanç olduğunu kendine itiraf etmesi güçtür. Kıskançlık pek olumlu bir duygu durumu değil; bir bakıma bencilliğin en üst noktalara ulaştığının bir göstergesi. Kurumsal dünyalarda kıskançlık üretkenliği, yaratıcılığı ve sağlıklı bir iş ortamını zedeleyen önemli zehirlerden biri.

Kurumsal hayatlarda kıskançlık sık rastladığımız ama az konuştuğumuz bir konu. Belli etmeden, içten içe hissettiğimiz, yüksek dozlara ulaştığında etrafa zarar vermek için aktif hareket planı hazırlattıran bir duygu kıskançlık. Konuya dalmadan önce George Carlin’in ozdeğer ile ilgili konuşmasına bir göz atıp, biraz gülelim.

Kimleri daha çok kıskanırız?

Genellikle kıskandığımız kişiler bize yaşca yakın, eğitim ve yaşam tarzında benzerlik gösterenler olur. Alain de Botton “Margaret Thatcher’ı kimse pek kıskanmaz, çünkü zengin olsa da, her istediğini elde edebilse de kimse kendiyle arasında bir bağ kuramaz” der. Bunun yanısıra, aynı kurum içerisinde kendinize kariyer açısından yakın hissettiğiniz ama sizde olmadığına inandığınız özellikleri bu kişinin taşıdığına inandığınız biri varsa(bilinçli yada bilinçaltı), o kişiye karşı kıskançlık hissetmeniz mümkün. Kıskançlık, yani insanların kendi istedikleri şeyleri başkalarında gördüklerinde hissettikleri sıkıntı, evrensel bir duygu.

Capital dergisinin yenibiris.com üzerinden 2365 kişiyle yaptığı anket de iş yerinde kıskançlığın resmini ortaya çıkarıyor: “Ankete katılanların yüzde 91’i iş yerinde kıskançlık yaşandığını düşünüyor. Her ne kadar kıskançlık, çok fazla önü alınabilen bir duygu olmasa da bazı ortamlar kıskançlığın oluşmasını kolaylaştırıyor” diyor.

Ne giydiğiniz, ne kadar sosyal olduğunuz, elde ettiğiniz başarılar kıskançlık konusu olabiliyor. Bunun altında da güçlü olmaya ve güçlü hissetmeye olan isteğin çok kuvvetli olması yatıyor. Bir diğer değişle, kişinin kendi hakkındaki algısının kuvvetli olmamasına da işaret ediyor.

Kıskançlığı önlemek için neler yapılabilir?

Kurumların adil yönetim çabası kıskançlığın bir nebze azalmasına yardımcı olabilir ama bu sistem kurmakla ilgili bir durum. Yani, gerekli olmakla birlikte yetersiz bir çözüm.

Psikolojik araştırmalar, kıskançlığın saldırganlık ve özdeğer eksikliğinden kaynaklandığını söylüyor. Kendini yanlız hissedenler ve özdeğerleri düşük olanlar, iş arkadaşlıklarının tehditkar olduğunu düşünme eğiliminde olduklarından, bu algı onların etraflarına karşı agresif/saldırgan davranmalarına neden oluyor. Bu araştırmalarnın temelinde kişinin kendini yeteri kadar değerli görmemesinin kıskançlık duygusunu tetiklediğine işaret ediyor. Kendini değerli hissetmeyenlerin arkadaşlık kurması da zor olabiliyor, kurulan dostluklarda kıskançlık devreye girdiğinde yıkılıyor.

Kısacası, kurum içinde kıskançlığı azaltmanın en iyi yolu, kişileri kendileri ve yaptıkları işlerde değerli hissetmesini sağlayacak kurum davranışını ve kültürünü yaygınlaşmakla olur.

Fatmanur Erdogan / Kariyeryolculuğu